Het geheim van de ware sterkte (2)

"… doch David sterkte zich in de HEERE, zijn God."
1 Samuël 30:6

David is door de Heere recht gezet. Hij ziet en gevoelt zijn schuld. Hij beseft zijn zwakheid en onwaardigheid. Wat een wonder dat hij zich juist op deze momenten mag sterken in de HEERE, zijn God. We lezen hier de heerlijkste en hoogste naam die God Zichzelf geeft in Zijn Woord. HEERE, dat is Jahweh, Ik zal zijn, Die Ik zijn zal. De Onveranderlijke, de Getrouwe. Het is Gods verbondsnaam. In Deze God sterkt David zich. Kennen wij de Heere als de sterkte van ons hart? Weten wij wat het is om te steunen op Zijn vermogen? De HEERE is de sterkte van Zijn volk. Hij is de hoop van hun vertrouwen. Want Hij is de HEERE, hun God. En dat alleen vanwege het verbond en de Verbondsmiddelaar, de Heere Jezus Christus. ‘Doch David sterkte zich in de HEERE, zijn God’. De Heere sterkt ook nu Zijn volk en kinderen. Door de genademiddelen van het
Woord en de bediening van de heilige sacramenten sterkt de Heere het geloof. De sterkte ligt niet in ons, maar in de HEERE alleen. Hoe nodig om dit voor het eerst maar ook meer en meer te leren verstaan. Want juist in zwakheid volbrengt de Heere Zijn kracht. Een in zichzelf ontkracht volk vindt sterkte in de HEERE. Wanneer de hand van het geloof op de belofte mag worden gelegd, wordt de kracht van het Evangelie ervaren. Als de ogen onder de prediking gericht worden op Christus, een Zaligmaker zo gewillig, zo algenoegzaam, vindt het geloof troost en sterkte. Hoe wonderlijk is hier het genadewerk van de Heilige Geest. Als de sacramenten worden bediend, ontvangt het geloof door de tekenen en zegelen nieuwe kracht. Zalig om als een arme verloren zondaar te schuilen aan het liefdeshart van God in Christus Jezus. In Gods liefde en trouw vindt het geloof zijn sterkte. De tekenen en zegelen van doop en avondmaal getuigen van Christus en Zijn volbrachte werk. Daarin laat de Heere zien Wie Hij is en blijft. Hij gedenkt aan Zijn verbond en zal nooit laten varen de werken van Zijn handen. Zalig zich te sterken in de trouw en de genade van Hem, Die gisteren en heden Dezelfde is tot in der eeuwigheid. Gezegende dag, gezegend uur, gezegende plaats waar ons alle sterkte ontvalt en wij met het gewicht van schuld en onwaardigheid in Christus de kracht en de wijsheid Gods ondervinden. David kan weer verder. Al staan zijn mannen met de stenen in de handen. Al ligt Ziklag in as en puin. Toch kan hij verder. Niet in eigen kracht, maar in de kracht waarmee de Heere hem heeft gesterkt. En al wachten hem nog vele beproevingen, in de Heere zijn God ligt het geheim van de overwinning.  Wat een verschil tussen David en Saul. Terwijl Saul zich zoekt te sterken bij de waarzegster te Endor, sterkt David zich in de Heere zijn God. Het voorbeeld van Saul laat ons zien hoe kwaad en bitter het is de Heere niet te zoeken. Het voorbeeld van David laat ons daartegenover zien hoe gezegend het is de Heere, ondanks schuld en onwaardigheid, toch te zoeken.  Waar zoeken wij onze sterkte? Op welke kracht gaan wij door het leven? We willen allemaal sterk zijn, flink zijn, succesvol zijn. Zo zit een mens van nature in elkaar. Maar genade leert roemen in zwakheid, want Gods kinderen leren met de Paulus de diepe les: ‘Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht’. Juist in ons armzalig zondaarsbestaan behaagt het de Heere Zijn kracht te volbrengen. Acht het daarom voor een grote zegen als de Heere u ontkracht. Verdenk Hem niet als Hij tegenslagen zendt en ons Ziklag in puin legt. Zo zoekt Hij te ontkrachten, opdat wij onze sterkte in Christus zullen zoeken.  Zo moeten alle dingen medewerken ten goede voor degenen, die God liefhebben. Wat een troost! Wat een sterkte!

Ds. W. Harinck