David en de Filistijnen

"… doch David en zijn mannen togen met Achis in de achtertocht"

1 Samuël 29:2

Achis, de koning van de Filistijnen, heeft David aangewezen als een soort lijfwacht. Nu trekken de legers van Achis ten strijde tegen Israël. De troepen verzamelen zich te Afek. Daar wordt een grote militaire parade gehouden. Aan het eind van de optocht verschijnt David met zijn mannen. Wat doet David hier? Dat vragen de militaire leiders zich ook af. Achis neemt het voor zijn lijfwacht op en verklaart dat David is overgelopen en sindsdien trouw aan zijn kant heeft gestaan. De militaire leiders zijn echter niet overtuigd door de woorden van Achis. Ze vrezen dat David in de hitte van de strijd zou kunnen overlopen naar Saul en straks hun afgehakte hoofden aan de koning van Israël overhandigd.  Ze herinneren Achis er aan hoe heel het volk van Israël David bejubelde na zijn overwinning op Goliath.  Achis roept David bij zich en spreekt opnieuw zijn vertrouwen in hem uit. Helaas is er voor David geen draagvlak binnen het leger van de
Filistijnen en geeft Achis hem de raad om in vrede te vertrekken. David gedraagt zich in zijn reactie als iemand die zwaar beledigd is. In werkelijkheid zal David opgelucht geweest zijn want hij heeft Achis vanaf het begin bedrogen en zal het moeilijk gehad hebben met de situatie die bijna was ontstaan, namelijk dat hij moest strijden tegen Saul en Israël. De volgende dag, vroeg in de morgen, keren David en zijn mannen terug naar het land van de Filistijnen, terwijl de legers van de Filistijnen verder trekken om de beslissende slag tegen Saul te gaan strijden. Het ziet er allemaal zeer droevig uit. Als we kijken naar het koningschap van Saul dan is de ondergang nabij. Saul is na het bezoek aan de waarzegster van Endor het spoor helemaal bijster. Maar met David gaat het ook niet goed. Hij is Israëls toekomst. Maar wat moet er van terecht komen?  David was zo bevreesd geworden in de handen van Saul om te komen dat hij wanhopig opzoek was gegaan naar eigen gekozen oplossingen. Hij was het vertrouwen op de Heere en het zicht op Gods bescherming kwijt. Zo was hij bij Achis en de Filistijnen, de vijanden van God en Zijn volk, terecht gekomen. Zo ver kan het komen als het zien op de Heere en Zijn beloften geen realiteit meer is. Dan zoekt David naar eigen oplossingen. Gods kinderen zijn er niet te goed voor! David bevindt zich op een schadelijke weg. Hij wordt niet meer opgejaagd, maar moet zich in allerlei bochten wringen om zijn positie bij Achis te kunnen handhaven. David krijgt de beschikking over een eigen stad. Hij en zijn mannen met hun vrouwen en kinderen vestigingen zich te Ziklag. Het leek misschien wel de oplossing in zijn ogen. Maar is dit de weg van de Heere? Kan daar zegen op rusten? Wat is het allemaal herkenbaar. Van nature laten we de dingen niet aan de Heere over, maar ook na ontvangen genade is het steeds weer een les om de Heere te volgen en onvoorwaardelijk op Hem te vertrouwen. Dikwijls denken we dat de Heere ons is vergeten, dat we de zaak waar we het moeilijk mee hebben niet aan Hem over kunnen laten.  Toen de beloofde zoon uitbleef dacht Abraham ook dat hij de Heere een handje moest helpen in het vervullen van de belofte. En hij nam Hagar tot een vrouw om bij haar een kind te verwekken.  Bij David gebeurde hetzelfde. De weg naar de troon werd alleen maar onmogelijker. Hij denkt nu zelf in te moeten grijpen en kiest voor eigen oplossingen. Soms lijken die oplossingen nog te werken ook. Maar nu is David in een groot dilemma terecht gekomen. Hij zit als het ware in de fuik en kan geen kant meer op. Hij had het kunnen weten. De profeet Gad had hem nog zo gewaarschuwd om in het land van Juda te blijven. Ook lezen we nergens dat David naar de Heere heeft gevraagd toen hij naar Achis ging. Nu de legers van de Filistijnen gemobiliseerd worden om tegen Saul en Israël te strijden komt David vreselijk in het nauw. Nu zal hij moeten doen wat hij altijd als een onheilige weg beschouwde, het zwaard opnemen tegen Saul, de gezalfde des Heeren.  Het laat ons wel zien dat eigen gekozen oplossingen geen oplossingen zijn. Je raakt helemaal verstrikt en verward in eigen gekozen wegen. Wat een wonder dat de Heere David uit deze benarde situatie wilde verlossen. We mogen de hand van de Heere er wel inzien als David, ondanks de grote verlegenheid bij Achis, door de andere Filistijnse leiders niet wordt geaccepteerd en terug moet keren naar Ziklag. Ongedacht gaf de Heere een uitweg!  Zo bewaart de Heere Zijn kinderen. Met schaamte zien we er later op terug en we bedenken hoe de Heere bewaarde in een zakelijke onderneming waar we zo ons hart op hadden gezet. Of hoe de omgang met verkeerde vrienden vastliep en eindigde. Achteraf zien we Gods goede hand die
verloste van een last die ons anders zou hebben verpletterd. David keert met zijn mannen terug … De strik is wel gebroken, maar daarmee is Davids hart nog niet gebroken. De puinhopen van het verlaten Ziklag zullen daar voor nodig zijn.

Ds. W. Harinck