Mijn tijden zijn in Uw hand.

"Mijn tijden zijn in Uw hand."
Psalm 31:16a

In deze psalm van David wisselen hoogten en diepten elkaar af. Zijn verborgen omgang met de Heere wordt erin vertolkt door het werk van de Heilige Geest. Hieruit blijkt de overwinning van het geloof. De psalm begint met een geloofsgetuigenis en eindigt er ook mee. Maar spreekt ook van bange klachten en diepe nood. Daarin kan de Heere alleen uitkomst geven. Het is een psalm van ‘op en neer’. Zijn diepe klachten worden geboren door alles wat hem overkomt. Maar hij ziet ook op de oorzaak, waaruit dit alles voortvloeit, vers 11: ‘Mijn kracht is vervallen door mijn ongerechtigheid’. De psalm is waarschijnlijk gedicht tijdens de vervolging door Saul. Uit die tijd zijn ons geen zware zonden van David bekend. Maar is het nodig, dat er een bekende zware zonde aan deze belijdenis ten grondslag ligt, zoals in psalm 51? Waar het gemoed teer is, wordt al ons doen en laten tot zonde. Ja, worden wij zondaar voor God. Het licht van boven maakt ons er mee bekend.  Maar er is meer. David blijft er niet bij staan. Het geloof aanvaardt en belijdt wie we zijn oor de Heere. Maar ziet er ook boven uit op
de genade van God. De Heere heeft gezegd: ‘Gij zijt Mijn volk’. Daarom mag David zeggen: ‘Gij zijt mijn God’. David vertrouwt zich aan de Heere toe. Zo spreekt hij in onze tekst: ‘Mijn tijden zijn in Uw hand’. Het geldt allereerst de tijd van zijn leven. Job belijdt dit met de woorden: ‘Dewijl zijn dagen bestemd zijn, het getal van zijn maanden bij U is en Gij zijn bepalingen gemaakt hebt, die hij niet zal overgaan’. Wat is het nodig daar besef van te hebben en er rekening mee te houden. ‘Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven’. We zijn niet geschapen om te sterven. Het is vrucht van het verlaten van God en van onze ongehoorzaamheid. Het oordeel door God uitgesproken, dragen we in ons om en het wordt vervuld op Gods tijd. Wij stellen de dood zo ver van ons. Wij denken ruim de tijd te hebben. Tenzij wij door Gods Geest aan onszelf worden ontdekt. Dan wordt gezien waarom we moeten sterven. Zo wordt er plaats gemaakt voor Hem, Die ook op Gods tijd geboren en gestorven is. Maar dan als Borg en Zaligmaker om zondaren te behouden. Door het geloof in Hem is er verlossing. Dan wordt het uur van ons sterven het uur van bevrijding. De tekst zegt ons echter meer. Ze wijst ook op datgene wat ons in het leven overkomt. Daarin vertrouwt David zich aan zijn God toe. Het is nog de troost van het geloof, dat het weet, dat de Heere alles regeert. Dat alles ons uit Gods hand wordt toegeschikt. Dat brengt dankbaarheid in voorspoed met zich mee, geduld in tegenspoed en vertrouwen ten aanzien van de toekomst.  Die genade vloeit voort uit Christus' verdiensten. Hij heeft ze verdiend. Hij heeft in omstandigheden van kruis en druk, altijd de wil van de Vader beoogd en Zijn eer gezocht. In tegenspoed was Hij geduldig en lijdzaam. In voorspoed dankbaar en dankte Hij Zijn hemelse Vader. Ten aanzien van de toekomst vertrouwde Hij Zijn geest Zijn Vader toe. De rijke genade die Hij voor de Zijnen verwierf, wordt allen, tot wie het Woord komt, vrij aangeboden. Zoekt dat goed te verkrijgen. Dat alleen geeft rust voor de ziel en vrede met Gods weg. Als Paulus een doorn in zijn vlees ontvangt, wint de Heere hem in voor Zijn weg: ‘Mijn genade is u genoeg!’

Ds. H. Paul